De middeleeuwen

De middeleeuwen worden verdeeld in vroege (500-1000), hoge (1000-1300) en late middel­eeu­wen (1300 tot 1500).
De West-Europese bevolking leeft in de 11^e en 12^e eeuw in gesloten woon­gemeen­schappen omgeven door een onherbergzaam landschap. De feodale heren bieden bescherming met hun le­gers, de ridders. In de kerk jagen voorstellingen van het vagevuur, de hel en de Apocalyps angst aan. In de kloosters wordt volgens een strak discipline gebeden om God te loven en daar­mee de mensheid te redden. De psalmen worden gezongen in het gregoriaans en er wordt een notatiesysteem voor deze muziek ont­wikkeld. In ruil voor onderwijs en ziekenverzorging ontvangen de nieuwe klooster­orden giften van de burgerij. Om aflaten te verdienen, onder­nemen gelovigen pelgrims­tochten naar de relikwieën van heiligen, bijv. Santiago de Com­postela.
De gesloten plattelandseconomie maakt plaats voor ruilhandel. De stedelijke burger krijgt naast de adel en geestelijkheid ook zeggenschap.

De afbeeldingen met bijbehorende tekst geven een beeld van wat er in de cursus ‘de Middeleeuwen’ wordt behandeld. De beeldende kunst, architectuur, theater, dans en muziek van elke periode worden uitgebreid behandeld via beeldmateriaal, muziek en tekst.